قال الصادق علیه السلام : وَ مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیَّامِنَا وَ أَیَّامِ شِیعَتِنَا

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: نوروزى نیاید جز اینکه ما در آن توقع فرج داریم زیرا از روزهاى ما و روزهاى شیعیان ما است.

(مستدرک الوسائل ج 6 ص353. بحار الانوار ج56 ص91)

ز راه می رسند بهاران و عیدها

مانده ولی به راه تو چشم امیدها

مانند آفتاب لب بام تا به کی

دل خوش کنیم بی تو به وعده وعیدها

دلتنگی مرا به تماشا گذاشتند

هر جمعه برگ زردی از این سر رسیدها

شرحی است از حکایت دلدادگی ما

هر شب جنون سر به گریبان بیدها

هر روزمان بدون تو شام عزا گذشت

ای صبح بازگشت تو آغاز عیدها

می آیی از نواحی سرسبز آسمان

با بیرقی به سرخی خون شهیدها

لحظه تحویل سال قبل شما کجا بودین؟

شنیده بودم که میگن سالی که نکوست از بهارش پیداست ولی سال هشتاد و هشت این واقعیت رو برام وجدانی کرد!

نمیدونم! حتما شما هم یادتونه که لحظه تحویل سال کجا بودین!

معمولا حافظه خوبی برای یاد آوری خاطرات گذشته ندارم!

ولی...

خوب یادم میاد دو سه ساعت قبل از تحویل سال جمعمون جمع بود

قرار گذاشتیم که همگی نیم ساعت قبل از تحویل سال جمع بشیم کنار باب الشهدا

میخواستیم تا لحظه تحویل کنار هم باشیم

ولی یه حسی بی قرارمون کرده بود!

حیفمون می اومد که تو حیاط باشیم

..................!!!

به خاطر ازدحام جمعیت 15 دقیقه ای طول کشید تا خودم رو رسوندم

هنوز 5 دقیقه ای مونده  بود به تحویل سال که پنجه در پنجره های ضریحش، خودم رو رها در شش گوشه دیدم!

تو زاویه ضریح، پائین پای حضرت، یه لحظه اومد تو ذهنم:

سالی که نکوست.......

دعای فرج و ذکر آسمونی لبیک یا حسین (علیه السلام) و فریاد (ابد والله ما ننسه حسینا) که زیر گنبد می پیچید دل ها رو جلا می داد

سال هشتاد و هشت بهترین سال عمرم بود

سه بار سفر به عتبات و یه بار هم زیارت خانه خدا، مدینه منوره و دمشق و زیارات روزانه حضرت ابالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام جائی برای فکر کردن نمیذاره

و دیروز در آستانه سال هشتاد و نه، ویزای عتبات و بلیطمون به تاریخ 89/1/4 دیوونمون کرد

الهی بندگیمون گریه باشه

به جای خون تو رگها گریه باشه

الهی جای دست و پا و سر، چشم

الهی زندگیمون گریه باشه

به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر
سپاس از آن خداوندی است که پروردگار جهانیان است و فرجام نیک از آن تقوا پیشگان و بهشت از آن یکتاپرستان و آتش دوزخ برای انکارگران حق است و ستم جز بر ستمکاران روا نیست و معبودی نیست جز خداوندی که بهترین آفریدگار است. و درود و سلام بر محمد و دودمان پاک او باد!
اما بعد:
ای ابوالحسن علی بن حسین قمی! که شخصیت بزرگوار و مورد اعتماد ما هستی و امید که خداوند تو را به انجام کارهایی که خود می پسندد موفق داشته و از سر مهر و رحمت خویش فرزندانی شایسته کردار روزیت سازد.
من شما را به پروای از خدا و بر پا داشتن نماز و پرداخت زکات و حقوق مالی خویش، سفارش می کنم چرا که نماز کسی که حقوق مالی خود را نپردازد پذیرفته نمی شود و نیز تو را به عفو و گذشت از گناهان و لغزشها، فرو خوردن خشم، پیوند با بستگان، مواسات با برادران دینی، تلاش در برآوردن حوایج آنان در خوشیها و ناخوشیها، بردباری در برابر نادانان,  ژرف نگری در دین ، استواری در کارها، تعهد در برابر قرآن، اخلاق شایسته، دعوت به خوبیها و نهی از بدیها، توصیه می کنم.
خدا در قرآن می فرماید:
« در بسیاری از نجواهایشان سودی نیست مگر در سخن آنان که به صدقه دادن با نیکی کردن و یا آشتی جویی و اجتناب از همه زشتیها فرمان دهند.»
بر تو باد به انجام نماز شب! چرا که پیامبر گرامی سه بار امیرالمؤمنینعلیه السلام  را بدان سفارش فرمود و گفت:
« علی جان! بر تو باد به انجام نماز شب!  کسی که نماز شب را سبک شمارد از ما خاندان پیامبر نیست»
از این رو به سفارش های من به خوبی عمل کن و همه شیعیان مرا به انجام این دستورات توصیه و دعوت نما تا عمل کنند.
بر تو باد به شکیبایی و انتظار فرج! و بدان که شیعیان ما همواره در رنج و سختی هستند تا فرزندم مهدی علیه السلام ظهور نماید.
همو که پیامبر گرامی نوید او را داد که زمین و زمان را لبریز از عدل و داد خواهد ساخت.
آری! زمین را خداوند به هر کدام از بندگان شایسته اش که بخواهد به میراث می دهد و فرجام نیک و پیروزمندانه از آن تقواپیشگان است.
درود بر تو باد و بر همه شیعیان ما و رحمت خدا و برکات او بر شما باد!

نامه مبارک حضرت ابامحمد امام حسن عسکری علیه السلام به جناب ابن بابوبه قمی