مرا کسي نساخت، خدا ساخت، نه آنچنان که کسي مي خواست که من کسي نداشتم. کسم خدا بود، کس بي کسان. در باغ بي برگي زادم و در ثروت فقر غني گشتم و از چشمه ايمان سيراب شدم و در هواي دوست داشتن دم زدم و در آرزوي آزادي سر برداشتم و در بالاي غرور قد کشيدم و از دانش طعامم دادند و از شعر شرابم نوشاندند و از مهر نوازشم کردند تا : حقيقت دينم شد و راه رفتنم و خير حياتم شد و کار ماندنم و زيبايي عشقم شد و بهانه زيستنم!
موفق باشيييييييي..........
