قال الصادق علیه السلام : وَ مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیَّامِنَا وَ أَیَّامِ شِیعَتِنَا

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: نوروزى نیاید جز اینکه ما در آن توقع فرج داریم زیرا از روزهاى ما و روزهاى شیعیان ما است.

(مستدرک الوسائل ج 6 ص353. بحار الانوار ج56 ص91)

ز راه می رسند بهاران و عیدها

مانده ولی به راه تو چشم امیدها

مانند آفتاب لب بام تا به کی

دل خوش کنیم بی تو به وعده وعیدها

دلتنگی مرا به تماشا گذاشتند

هر جمعه برگ زردی از این سر رسیدها

شرحی است از حکایت دلدادگی ما

هر شب جنون سر به گریبان بیدها

هر روزمان بدون تو شام عزا گذشت

ای صبح بازگشت تو آغاز عیدها

می آیی از نواحی سرسبز آسمان

با بیرقی به سرخی خون شهیدها

لحظه تحویل سال قبل شما کجا بودین؟

شنیده بودم که میگن سالی که نکوست از بهارش پیداست ولی سال هشتاد و هشت این واقعیت رو برام وجدانی کرد!

نمیدونم! حتما شما هم یادتونه که لحظه تحویل سال کجا بودین!

معمولا حافظه خوبی برای یاد آوری خاطرات گذشته ندارم!

ولی...

خوب یادم میاد دو سه ساعت قبل از تحویل سال جمعمون جمع بود

قرار گذاشتیم که همگی نیم ساعت قبل از تحویل سال جمع بشیم کنار باب الشهدا

میخواستیم تا لحظه تحویل کنار هم باشیم

ولی یه حسی بی قرارمون کرده بود!

حیفمون می اومد که تو حیاط باشیم

..................!!!

به خاطر ازدحام جمعیت 15 دقیقه ای طول کشید تا خودم رو رسوندم

هنوز 5 دقیقه ای مونده  بود به تحویل سال که پنجه در پنجره های ضریحش، خودم رو رها در شش گوشه دیدم!

تو زاویه ضریح، پائین پای حضرت، یه لحظه اومد تو ذهنم:

سالی که نکوست.......

دعای فرج و ذکر آسمونی لبیک یا حسین (علیه السلام) و فریاد (ابد والله ما ننسه حسینا) که زیر گنبد می پیچید دل ها رو جلا می داد

سال هشتاد و هشت بهترین سال عمرم بود

سه بار سفر به عتبات و یه بار هم زیارت خانه خدا، مدینه منوره و دمشق و زیارات روزانه حضرت ابالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام جائی برای فکر کردن نمیذاره

و دیروز در آستانه سال هشتاد و نه، ویزای عتبات و بلیطمون به تاریخ 89/1/4 دیوونمون کرد

الهی بندگیمون گریه باشه

به جای خون تو رگها گریه باشه

الهی جای دست و پا و سر، چشم

الهی زندگیمون گریه باشه