دوستان گرامی این کسی که کنار آقای مداح ایستاده من هستم!
(توضیح: یه سر و گردن از همه بالاتر)

دهه اول رفت
وقت دلواپسی فرداهاست
عمر ما میگذرد
چشم بر هم بنهی
کفنی پوشیده
در سرازیری قبر
نه پدر نه مادر
نه رفیق و یاری
تک و تنها و فقط
منم و اعمالم
راستی یادم رفت
بعد مرگم کفنم ننمائید
شاه من بی کفن است

پیراهن پاره و خونی در موزه مکه (منصوب به حضرت سیدالشهدا یا امام مجتبی سلام الله علیهما)

خبر رسیده که شب ها ز غصه بیداری
و باز شال عزا روی شانه ات داری
منامه؛ قاهره، صنعا، قطیف، مکه، دمشق
خبر رسیده که دلواپس میانماری!

آب می نوشم و از سوز جگر می گویم
به فدای لب عطشان تو یابن الزهرا!!!

خرما برای زاهد و هر کس که مدعیست
من روزه را به تربت شه باز میکنم!!!

روز ماه رمضان زلف میفشان که فقیه
بخورد روزه خود را به گمانش که شب است!!!

اینهمه ائمه ما تاکید کردند که:
فرصت ها مثل ابر در گذر هستند
از دست دادن فرصت ها غصه می آورد
و.....
اما ما همچنان بی خیال
انگار اگر یکی از بازی های یورو 2012 رو نبینیم خدا پدرمون رو در میاره
میگن استعمارگران انگلیسی دقیق و با برنامه کار می کنند واقعا راست می گن
از بچه های ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان بگیر تا هیئتی و حزب اللهی و برخی از طلاب حوزه علمیه
و من به یاد جمله مرحوم استاد گرانقدر که از عمق وجودش می فرمود:
آقایون! به غربت امام زمان رحم کنید
از فرصت ها استفاده کنید
خودتون رو تجهیز به سلاح علم و معرفت و تقوا کنید
تا یاور بی کسیهای امام زمان باشید
بیشتر از این دلم می گیره که بین جمع برخی هیئتی ها و بعضی طلبه ها
این روزها مهمترین مطلب مورد گفتگو همین بازیکن ها و بازی هاست
با چه رویی می خواهیم شب نیمه شعبان از آقا عیدی بگیریم؟
این جشن ها برای من آقا نمی شود
شب با چراغ عاریه فردا نمی شود

(به غربت امام زمان رحم کنید....)

شب مبعث! محضر آیه الله صافی گلپایگانی به جرگه متاهلین پیوستم!
خدا رحمتم کنه! جوون خوبی بودم!

توی مطالعه امشبم رسیدم به این روایات:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ بَنُو أَبٍ وَ أُمٍّ وَ إِذَا ضَرَبَ عَلَى رَجُلٍ مِنْهُمْ عِرْقٌ سَهِرَ لَهُ الْآخَرُون‏
همانا مومنان برادرند فرزندان یک پدر و یک مادرند؛ چون جراحتی به یکی از ایشان برسد دیگران (از غصه) برایش بی خواب شوند

تَقَبَّضْتُ بَیْنَ یَدَیْ أَبِی جَعْفَرٍ ع فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ رُبَّمَا حَزِنْتُ مِنْ غَیْرِ مُصِیبَةٍ تُصِیبُنِی أَوْ أَمْرٍ یَنْزِلُ بِی حَتَّى یَعْرِفَ ذَلِکَ أَهْلِی فِی وَجْهِی وَ صَدِیقِی فَقَالَ نَعَمْ یَا جَابِرُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ طِینَةِ الْجِنَانِ وَ أَجْرَى فِیهِمْ مِنْ رِیحِ رُوحِهِ فَلِذَلِکَ الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ لِأَبِیهِ وَ أُمِّهِ فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تِلْکَ الْأَرْوَاحِ فِی بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنٌ حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا
جابر جعفی گوید: در برابر امام باقر علیه السلام دلم گرفته بود! گفتم: فدایت شوم بسا بدون آنکه مصیبت یا ناگواری به من رسد اندوهگین شوم تا جایی که خانواده و دوستانم از چهره من آن اندوه را می فهمند! حضرت فرمود: ای جابر براستی که خدای عزوجل مومن را از سرشت بهشت آفریده و از روح خود در آن دمیده؛ از این رو مومن؛ برادر پدر و مادری مومن است؛ چون به یکی از این ارواح در شهری آسیب رسد؛ این روح هم غمگین شود چون از همان روح است.

الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ عَیْنُهُ وَ دَلِیلُهُ لَا یَخُونُهُ وَ لَا یَظْلِمُهُ وَ لَا یَغُشُّهُ وَ لَا یَعِدُهُ عِدَةً فَیُخْلِفَه
امام صادق علیه السلام فرمودند: مومن برادر مومن است؛ چشم و راهنمای اوست؛ به او خیانت نکند و و به او ستم نکند و او را فریب ندهد و به او وعده خلاف ندهد

راستش به نظرم هر مشکل و بدبختی که انسانها دارند به خاطر دوری از روایات اهل بیت علیهم السلام است
اخلاق من اینه که مشکلات اطرافیان و حتی غریبه ها برام زجر آوره و تا جایی که از دستم بر بیاد سعی می کنم در رفع اون مشکل کمک کنم!
ولی خیلی وقتها به مشکلات جالبی برخورد می کنم!
مثلا: یکی اصرار داره که تو برادر من نیستی! با این همه روایتی که در تایید برادری مومنان هست! نمیدونم خودشو مومن نمی دونه یا منو؟! حتی حاضره بهم بگه استاد ولی برادر هرگز!
متاسفانه پای بندی به سنت های حسنه اهل بیت علیهم السلام حتی بین ما مذهبی ها چندش آور شده!
یکی عصبانی میشه میگه نمیخوام برام دلسوزی کنی!
اون یکی بدون تحقیق منو متهم می کنه به دروغگویی و خیانت!!!
یکی بهم میگه علاف!
بعد همشون وقتی این شعر رو میشنون به به و چه چهشون بلند میشه:
بنی آدم اعضای یک دیگرند....
به نظرم با یک تغییرات جزئی میتونیم این شعر رو متناسب با احوال مردم عرضه کنیم:
بنی آدم اعدای یکدیگرند
که در آفرینش بد از بدترند
چو عضوی به درد آورد روزگار
جهنم! دگر عضو ها را چه کار؟

همه از خدائیم
در محضر خدائیم
الهی و ربی! من لی غیرک!؟
چرا قلبم جایگاه محبت غیر شد؟

از حضرت سوال شد:
عشق چیست؟
فرمودند:
دلهایی که خالی از یاد خدا شود
خدا محبت غیر را به او می چشاند!

عاشقی یعنی دوری از محبت حقیقی!
یعنی طعم عسل مصفای بهشت را رها کردن
و لذت بردن از کثافت و لجن

خدایا!
من هم می دانم که این عشق جز خسران برایم ندارد
که تو فرمودی:
قسم به عصر
که انسان حتما در زیان و خسران است
مگر آنکه ایمان آورد
و عمل صالح انجام دهد

و من
نه ایمانم ایمان است
و نه عمل صالحی ذخیره کرده ام

ولی باز هم همانند کودکی که از مادر
به آغوش مادر پناه می برد
از خشم و غضب تو
به غفران و رحمت تو پناه می برم!
مرا بپذیر

استانداری قم  بیانیه صادر می کند:
که ادارات دسته عزاداری راه  بیاندازند
و صدا وسیمای ما هم مارش عزا پخش می کند.
حرمت امامی که در کعبه بدنیا آمده است را اینگونه پاس می دارند.
وقتی متولی حرمت امام زاده را نگه نمی دارد
از اهل سنت چه انتظاری باید داشت
واقعا این بی تدبیری ها! دیدگاه مردم را تغییر نمیدهد!!!؟؟؟.
کاش لااقل به اندازه نیمی از برنامه های مربوط به رحلت حضرت امام
در تبیین فرهنگ علوی و مولود این روز گام برداشته میشد!
یا امیرالمومنین!
ما عبد توایم! اهل تو ایم! اهل بهشتیم!
هر کس که تو را دوست ندارد به جهنم!

مولا جان! علی جان!
ما عبد تو ایم! اهل  تو ایم! اهل بهشتیم
هر کس که تو را دوست ندارد به جهنم!!!