نظر
 |
همه دوران کودکی من در این فکر گذشت
که باز شدن راه کربلا انقدر کار سختی است
که به عمر من وصال نمی دهد!
دو چیز در همه دعاهای مجالس مذهبی مشترک بود!
فرج امام عصر ارواحنا له الفداء
و باز شدن راه کربلا!
الحمدلله که راه کربلا بسیار ساده تر از آنچه تصور می کردم
باز شد!
ای کاش یکی از همین جمعه ها
دومین رویای کودکی ام محقق شود
مطلب از سایت http://www.sonnat.net/ کپی شده است
برای مطالعه عکس ها را کپی و سپس بزرگنمایی کنید
غایت خلقت جهان
پرورش انسانهائی است
که در برابر شدائد
بر هر چه ترس و شک و تردید و تعلق است غلبه کنند
و حسینی شوند .
سلام
به همه
همه که نه
فقط به اونهائی که
لطف می کنند
زحمت می کشند
در برابر سختی ها
در میافتند
با ترس
و شک
و تردید
و تعلق
سلام به اونهائی که
حسینی شدند
یا دارند می شند
قبل نوشت:
پس از مطلبی که راجع به مولوی گذاشتم دوستی برام نوشته:
دوست گرامی ؛ سلام
مولوی از بزرگان مکتب رسول الله است و دوستدار علی و حقیقت علوی . با این حرکات و رفتارها ، آب به آسیاب دشمنان مریزید . مهم این است که ما همگی مسلمانیم و کتابمان قرآن و قبله مان کعبه است . مقصود شما را از اینکه می خواهید مولوی را معاند علی ( ع ) معرفی کنید ، نمی دانم . اما یقین بدانید که اینگونه تفرقه انگیزی ها نه به نفع مولاناست و نه به نفع مولا علی و بهانه به دست دشمنان دادن است که اسلام و مسلمین راه خطا پیموده اند و از حقانیت بیگانه هستند . نکته ی دیگر اینکه در این شب های مبارک می توانیم به نیمه ی پر لیوان بنگریم و این بیت مولانا را زمزمه کنیم که از علی آموز اخلاص عمل . بسیاری از مولوی پژوهان غرب از مولانا حرف شنوی دارند و وقتی ما مادام در پی اثبات این نکته باشیم که مولانا علی را قبول ندارد ، آنها نیز به حقانیت علی شک می کنند . علامه همایی می گوید که عقاید مولانا با اصول تشیع تطبیق می کند . او که در غزلیات می گوید :
عشق زمینی و عشق خدایی
زمینی:
(میری و من پشت سرت اب نمیریزم وقتی هوای رفتن داری دریا رو هم به پات بریزم برنمیگردی)
خدایی:
(از تو اصرار و از من انکار
تو هی مرا دعوت می کنی و من ناز می کنم
تو بیشتر محبت می کنی و من خودم را عصبانی تر نشان میدهم
تو با دوستی و شفقت می آیی و من از جهل نمیپذیرم
انگار مرا بر تو حق نعمت و منت است
وهمه اینها مانع نشد تا تو مرا از احسان و رحمتت دور کنی)
(فرازی از دعای افتتاح)
آقا اجاره دست خودم نیست! خسته ام
در درس عشق من صف آخر نشسته ام
یعنی نمی شود که ببینم سحر رسید؟
درس غریبٍِ غیبت کبری به سر رسید
آقا اجازه! بغض گرفته گلویمان
آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان
نمی دونم چرا امشب دلم میخواد به این داستان مولوی گیر بدم!!!
به نظر من خیلی هم نمیشه به مولوی اعتماد کرد!
آخه کسی که اینهمه شعر در مدح عمر و ابوبکر داره
آخه کسی که به شیعیان توهین میکنه!!!
(کی توان با شیعه گفتن از عمر/ کی توان بربط زدن در پیش کر؟؟؟؟)
حالا به هر صورت در جواب داستانی که در مورد بیرون کشیدن تیر از پای امیرالمومنین در نماز تعریف کرده
بیت اول کفایت میکنه!
البته ظاهرا این داستان در ارشاد القلوب هم بیان شده
مرتضی هر لحظه مشغول عبادت کردن است
تیر را می شد میان خواب هم بیرون کشید
یا علی گفتیم و ما را در وجودش راه داد
یا علی گفتیم و ما را از عدم بیرون کشید!
کاظمین ما نجف! مشهد نجف! کعبه نجف
می شود از این حرم چندین حرم بیرون کشید!!!
ای ماه سر به مهر! سر از سجده بر ندار
پشت سرت کسی است که شق القمر کند
دلم آتشی دارد که اگر کمی از آن را با همه مردم جهان قسمت کنم همه را خواهد سوزاند!
اشک ها و ضجه ها درمان دردم نیست!
آخر به که بگویم که عشقم را سوزاندند!
چگونه بگویم که همسرم را مظلومانه پشت درب خانه ام از پای در آوردند!
از نخست زندگی هرگز نمیشد باورم
که شود این خانه روزی قتلگاه همسرم
میان کوچه وقتی مرا با دستان بسته می بردند
همه فکرم پشت درب خانه بود
که ناگهان دست یارم را بر کمربندم حس کردم
آه ای معبود من!
کاش همان پشت درب خانه مانده بود
کاش نیامده بود تا مرا از مسلخ بیعت اجباری نجات دهد
دستی بر زخم سینه اش بود و با دستی دیگر شال کمرم را محکم گرفته بود
کاش مغیره و قنفذ پیش از آن مرده بودند!!!
کاش بجای دستانم چشمهایم را بسته بودند
تا نبینم که گرگ های مدینه چگونه همسرم را زیر دست و پا....!
ماه می تابد از خم کوچه، چهره ای دائم الوضو دارد
پینه بر دستهاش و نعلینش اثر وصله و رفو دارد
مرد تنهاست، مرد غمگین است کمرش از فراق خم شده است
ساغر شادی اش اگر خالی است باده غم سبو سبو دارد
ضربان صدای او جاریست: با یتیمی به خنده مشغول است
سر تقیسم سهم بیت المال با صحابه بگو مگو دارد
باز امروز بغض نخلستان تا به سرحد انفجار رسید
باز امشب به استناد کمیل، ماه با چاه گفتگو دارد
کاه گلهای کوچه مرطوبند اشک دیوار را در آورده است
ناله خانم جوانی که هرچه دارد علی(ع) از او دارد
- از دو دستش طناب بگشایید، مبریدش به مسلخ بیعت
دیگر او را کشان کشان مبرید ایّهاالنّاس! آبرو دارد
گرچه در بند غربت، از این شیر، گرگهای مدینه می ترسند
ذوالفقارش هنوز بران است شور " حتّی تُقاتِلوا" دارد
حب مولا نتیجه سحر است، باش تا صبح دولتش بدمد
آن صنوبر دلی که می باید پیش او سرو، سر فرود آرد
... چارده قرن بعد خیلی ها دم از او می زنند اما مرد
همچنان خار بر دو چشمش هست، همچنان تیغ در گلو دارد
گدایی ِ در ِ جانان به سلطنت مفروش